Bij Faas Psychologie werken behandelaren met verschillende interesses, expertises en ervaringen. Maar ze hebben ook wat gemeen: ze zijn allemaal gedreven en staan klaar om de beste zorg voor de patiënt te bieden. GZ-psycholoog Diede Nijholt is al heel wat jaren te vinden in de behandelkamers van Faas Psychologie. In september 2016 begon zij hier als stagiair en daarna is ze niet meer weggegaan. Terwijl Faas Psychologie zich als praktijk verder ontwikkelde, deed Diede dat ook: van de Hogewoerd in Leiden, tot de Leidseweg in Voorschoten, van psycholoog in opleiding tot GZ-psycholoog.
Toen Diede tijdens de middelbare school een vervolgopleiding wilde kiezen, was ongeveer alles nog een optie. Een technische studie, iets creatiefs of toch iets met opvoeding en ontwikkeling van kinderen? Ze wilde vooral met mensen werken, dat was de doorslaggevende factor. Ze koos ervoor om psychologie te gaan studeren en daar heeft ze nooit spijt van gehad.
Lees ook: Psychiater Elsbeth: “Ik vraag mezelf continu af: hoe zit de persoon voor mij in elkaar?”
Hoe is jouw carrière als psycholoog begonnen?
Diede: “Na mijn bachelor wist ik al dat ik de klinische kant op wilde. Daarom ben ik de master klinische psychologie gaan doen en daarvoor mocht ik stage lopen bij Faas Psychologie. Toen stond Faas vooral bekend om dieetpsychologie en dat wekte mijn interesse. Maar er werden ook andere klachten behandeld en dat sprak me nog meer aan: zo kon ik tijdens mijn stage bij verschillende behandelingen meekijken om te zien wat me het meeste aansprak. De stageperiode vloog voorbij… Ik wilde daarna helemaal niet weg. Dat hoefde gelukkig ook niet, want ik mocht blijven als basispsycholoog. Anderhalf jaar later zijn we verhuisd naar een groter pand in Voorschoten en daardoor ontstond er voor mij ook ruimte om te beginnen met de opleiding tot GZ-psycholoog.”
Wat is er in die jaren allemaal veranderd bij Faas Psychologie?
“Ontzettend veel! Ik begon bij Faas Psychologie toen het was gevestigd op de Hogewoerd in Leiden. Een heel mooi pand, maar wel klein en gehorig. Er waren toen al veel collega’s, maar iedereen werkte er dagdelen en had daarnaast nog een andere baan. Dat is nu wel anders.
“Zelfreflectie is zo belangrijk om als psycholoog je werk goed te kunnen doen”
Diede Nijholt, GZ-psycholoog
Sinds 2019 zitten we in Voorschoten, ook in een heel mooi pand. Eerst deelden we hier twee verdiepingen met een ander bedrijf, maar uiteindelijk kregen we deze verdiepingen voor onszelf. Deze verdiepingen zijn toen helemaal verbouwd en nu hebben we een heleboel behandelkamers, twee wachtkamers, een prachtige ruimte om te overleggen of samen te lunchen, maar vooral belangrijk; een plek die warmte uitstraalt.
Toen ik stage liep deden we alleen behandelingen binnen de basis GGZ, vanaf 2017 mochten we daarnaast ook specialistische behandelingen uitvoeren. Inmiddels werken we alleen nog maar binnen de specialistische GGZ. Hierdoor zijn we complexere problematiek gaan behandelen en bieden we een breed palet aan behandelvormen.
De meest recente verandering is de uitbereiding naar Voorburg, waar in april 2022 een nieuwe locatie is geopend. Regelmatig komen we samen met de teams voor cursussen of bijeenkomsten. Wat er wel hetzelfde is gebleven? De fijne teamuitjes zijn er nog steeds. Maar ook de warme uitstraling van de panden en de persoonlijke benadering van onze patiënten. Mijn patiënten blijven door de jaren heen altijd benoemen hoe fijn dat voor ze voelt.”
Als je terugdenkt aan het begin van je carrière, welke les had je graag al eerder geleerd?
“Als ik mijn jongere zelf zou kunnen vertellen wat ik in al die jaren geleerd heb, en daarin zou kunnen adviseren, denk ik niet dat ik daar destijds iets mee had kunnen doen. Ik geloof namelijk dat je vaak eerst zelf ervaringen moet opdoen om écht te begrijpen wat er met adviezen bedoeld wordt. Maar als ik toch even zou fantaseren dat ik een les kon meegeven, zou ik zeggen: ‘zorg eerst voor jezelf’. Cliché maar waar. Stil blijven staan bij wat je zelf nodig hebt. Bijvoorbeeld ‘schakeltijd’ tussen de sessies door, ruimte om even met collega’s te kletsen, maar ook niet te veel verantwoordelijkheid op je nemen tijdens behandelingen. Wat niet alleen goed is voor jezelf, maar waarmee je patiënten ook juist meer in hun eigen kracht zet.
Natuurlijk heb ik ook heel veel inhoudelijke kennis opgedaan, bijvoorbeeld dat het goed is om het systeem van de patiënt (vrienden, familieleden, partner, etc.) bij de behandeling te betrekken. Maar bijvoorbeeld ook dat het belangrijk is om emoties en gedrag in contact met de patiënt bespreekbaar te maken. Het is goed om jezelf af te vragen: zegt dit iets over mij of over de patiënt? Soms is dit belangrijke informatie die je kunt gebruiken in de behandeling. Als psycholoog moet je hier continu oog voor houden. Daarom is zelfreflectie door middel van intervisie, overleg met collega’s of supervisie zo belangrijk.
Welk vooroordeel over psychologen is volgens jou heel erg waar?
“Hoe voel je je daarbij? Haha, dat heb ik absoluut vaker gehoord. Het is misschien niet iets wat we elke sessie letterlijk vragen, maar ergens klopt het wel: we gaan telkens terug naar het gevoel. Ik zie in de behandelkamer regelmatig mensen die rationeel erg sterk zijn en juist het contact met het gevoel (je ‘interne kompas’) missen. Dan is het nog belangrijker om stil te leren staan bij het gevoel.”
Wat vind je het mooiste aan je werk als psycholoog?
“Ik vind het heel leuk om samen met de patiënt te puzzelen en te onderzoeken: hoe kunnen we je gedrag, gedachten en emoties beter begrijpen? Als een patiënt hier zicht op krijgt, kan die zichzelf daarin ook leren sturen. Het is het allermooiste om te zien dat mensen (weer) in contact komen met zichzelf, met hun behoeften, met wat voor hun belangrijk is in het leven. En dat ze daar vervolgens ook meer naar gaan handelen. Het geeft zoveel voldoening om te zien dat iemand weer meer regie over diens leven krijgt. Als dat lukt, nemen de klachten vaak af en worden patiënten ook weer wat gelukkiger en hun leven waardevoller. Het is prachtig om daar een bijdrage aan te leveren.”