Elke patiënt die bij Faas Psychologie over de vloer komt, is uniek. Elke patiënt heeft zijn eigen klachten, doelen en wensen en alle patiënten hebben hun eigen verhaal. Waarvoor komen zij bij Faas? Hoe vonden ze het om in behandeling te zijn? En hoe gaat het nu met ze? Deze week: Thirza*.
Thirza meldde zich bij Faas Psychologie met burn-outgerelateerde klachten. Maar wist je dat ‘burn-out’ geen officiële diagnose is? Het is namelijk niet te vinden in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, oftewel: de DSM-5. De DSM-5 is een internationaal erkend handboek dat wordt gebruikt als classificatiesysteem om diagnoses te kunnen stellen. De stoornissen die hierin voorkomen worden continu herzien en wanneer nodig aangepast op basis van wetenschappelijk onderzoek. Soms worden er ook diagnoses toegevoegd of verwijderd, om een zo compleet mogelijke lijst met diagnoses te creëren. Maar de diagnose burn-out? Die ontbreekt.
Dat komt vooral omdat er nog veel onduidelijkheid is over wat een burn-out precies inhoudt. Hoewel de term en de klachten veel voorbijkomen, is er nog steeds geen eenduidige definitie van het verschijnsel. Soms hebben burn-outklachten overlap met de klachten van een andere stoornis, waardoor er een ‘officiële’ diagnose gesteld kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een depressie of somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK).
Onderliggende patronen doorbreken
Hoewel het dus geen officiële diagnose is, worstelen wel steeds meer mensen met overspanning of burn-outgerelateerde klachten, waarvoor psychische hulp gewenst is. Ook Thirza kreeg er mee te maken en klopte aan bij Faas Psychologie voor hulp. Volgens haar waren haar klachten veroorzaakt door problemen op het werk, maar ook doordat het haar niet lukte om hier goed mee om te gaan. Thirza: “Ik kon mijn grenzen helemaal niet goed aangeven en daar liep ik zowel privé als op werk tegenaan. Ik merkte dat ik steeds maar terug viel in bepaalde patronen die doorbroken moesten worden.”
Thirza kwam bij Faas in behandeling om aan deze onderliggende patronen te werken. “Ik ontdekte dat ik mijn grenzen niet zo goed aan kon geven, omdat ik eigenlijk niet zo goed wist waar ik behoefte aan had. Dit kwam omdat ik mijn emoties en gevoelens altijd maar wegwuifde.”
“Ik ging over mijn grenzen heen, omdat ik mijn eigen behoeften helemaal niet kende. Dit kwam omdat ik emoties en gevoelens altijd maar wegwuifde.”
Steeds meer voelen
Tijdens de sessies leerde Thirza stap voor stap om weer beter naar zichzelf te luisteren en meer te voelen. “Dit heb ik op verschillende manieren geleerd: ik moest buiten gaan lopen en heel bewust gaan voelen wat ik écht voelde. Ik heb in een boekje bijgehouden waar ik een naar gevoel van kreeg en waarvan juist niet. Ik ben gek op films, dus ben ik films en series gaan kijken terwijl ik mezelf afvroeg: wat vind ik aangrijpend of zielig aan deze film en wat niet? Ook ben ik op aanraden van mijn behandelaar een mindfulness-cursus gaan volgen, wat mij ook erg heeft geholpen.”
Langzaam aan kreeg Thirza steeds meer zicht op waar haar grenzen en haar behoeften liggen. Dat helpt haar steeds meer om haar grenzen ook aan te geven en te bewaken. “Maar misschien wel het belangrijkste wat ik bij Faas heb geleerd, is dat negatieve gevoelens er ook mogen zijn. Dat vond ik zo fijn om te ontdekken. Want als ik nu een rotdag heb, lukt het me beter om dat te accepteren en laat ik het toe in plaats van dat ik het altijd maar wegwuif en wegduw. Dat was voor mij een waardevolle les.”
* De naam in dit artikel is gefingeerd.
